Kılıçdaroğlu: “Demokrasinin Önünde Kalın Duvarlar Var. Bu Kalın Duvarları Kaldırmak Milletin Elinde.
ZEHRA DEĞİRMENCİ – SİBEL KAHRAMAN
CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Bursa’da; “Demokrasinin önünde kalın duvarlar var. Bu kalın duvarları kaldırmak milletin elindedir. Önümüzde seçimler olacak. Herkesin oyu benim başımın üstüne. Ama artık geldiğimiz süreç sandığa giderken elimizi vicdanımıza koyup oy kullanma sürecidir. Artık Türkiye’nin yeni bir kademe kaydetmesi lazım. Hem demokrasi açısından hem ekonomi açısından; yeni bir evre kaydetmesi lazım” dedi.
CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, Bursa’da; TR Düşünce Kulübü yönetimiyle kahvaltı yaptı. TR Düşünce Derneği Başkanı Ercan Yakut, kendisinin halen AKP üyesi olduğunu belirterek, “Önümüzde seçimler var. Sağduyu daha çok olmalı. Ne kadar sertleştirmek isteyen taraflar olursa olsun Türkiye’deki bütün siyasi partileri insanlık adına sağduyuya, söz söylemeye davet ediyoruz. Sizin samimiyetinize güveniyoruz” dedi.
Kılıçdaroğlu ise şunları söyledi:
“Bursa’da bulunmaktan son derece memnunum. Bursa’nın sadece Cumhuriyet tarihi açısından değil. Bizim kendi tarihimiz, Osmanlı tarihi açısından da son derece değerli bir kent olduğunu biliyoruz. Cumhuriyet tarihi açısından da bazı tarihçiler ilk bakanlar kurul toplantısının, Cumhuriyet’ten sonra, birinci bakanlar heyeti toplantısının Bursa’da yapıldığını da ifade ederler.
Bursa’ya geldik fakat Bursa’da bir şehidimiz var. Allah rahmet eylesin, diyoruz. Elbette bu ülkede her birimiz bayrağımız, vatanımız için canımızı vermeye; feda etmeye hazırız. Bizler CHP, olarak tabir edeyim. İki kırmızı çizgimiz var. Vatanımız ve bayrağımız. Vatanı ve bayrağı ile sorunu olmayan herkesin başımızın üstünde yeri var. Her kanıya sağımız var. Pahalıdır. Niyetin olmadığı yerde büyüme ve gelişme olmaz.
Bütün büyüme, niyet dünyasındaki gelişme ve büyüme, farklı fikirlerin birbirleri ile bir manada rekabet ortamında, birbirleri ile rekabet ederek; daha farklı bir geleceğe kapı aralamalarıdır. Bu bağlamda düşündüğümüzde, bu fikir kulübünün Bursa’da kurulması Türkiye satına ve hatta yurtdışına yayılması hoş bir olay.
“ÖTEKİLEŞTİRME İNSAN HAKLARINA AYKIRI DAVRANIŞTIR”
Ötekileştirilmeden kelam edildi. Ötekileştirme aslında insan haklarına karşıt bir davranıştır. Bir insanı kanılarında dolayı, kimliğinden, inancından dolayı ötekileştirirseniz, aslında o toplumu kutuplaştırır ve ayrıştırırsınız. Mütedeyyin insanların olduğunu biliyorum bu toplantıda. İnanç üzerinden siyaset yapanların bu ülkeye en büyük berbatlığı yaptığını hepinizin bilmesini isterim. Kimin inançlı olduğunu, kimin inançsız olduğunu yalnızca ve yalnızca Şanlı Yaradan bilir. Birisinin bir öbür bir bireye ‘Sen inançlısın’ ya da ‘inançsızsın’ diye suçlaması şirktir. Benim inancımı kim sorgulayabilir. Peygambere bile verilmeyen bu yetkiyi nasıl bir diğeri kullanabilir. Bilhassa muhafazakar dünyadan gelen kardeşlerimin bu hususta çok hassas olmaları lazım. Herkesin kendi inancı benim başımın üstüne, ben bilemem. Herkesin kimliği de benim başımın üstüne. Hiç kimse annemizi, babamızı seçme özgürlüğüne sahip değiliz. O vakit benim kimliğim neden siyaset konusu olsun, neden kimliğimden ötürü ben ötekileştirilmiş olayım.
Önemli olan nedir? Kimlikler herkesin onurudur, inanç herkesin manevi dünyasının zenginliğidir. Bu türlü bakmamız lazım. Bu türlü bakmayıp da inancı siyasette kullanırsak, kimliği, hayat biçimini siyasette kullanırsak; toplumu asıl meşgul olması gereken alandan koparıp kendi içinde hengame eden bir topluma dönüştürmüş oluruz. Bugün Türkiye’nin geldiği nokta budur, bu noktadan çekip çıkarmamız lazım. İşsizlik var, nasıl çözeceğimizi tartışacağımıza kimliğini, inancını tartışıyoruz. Ne için, işsizlik sorununu gizlemek için. Bu siyaset değil. Bu siyaset Türkiye’de hiç kimseye fayda getirmez.
“İŞSİZLİK SORUNUNU GİZLEMEK İÇİN”
Sosyal devlet dediğimiz bir kavram var. Toplumsal devlet üzerinde de gereğince durmuyoruz. Devletin toplumsal olması, yani devletin bütün bireylerine zayıfından en varlıklısına kadar yardım etmesi ve kapı aralaması, bilhassa düşük gelirli kısımların korunması demektir, toplumsal devlet… Devlet hiç kimsenin yatağa aç girmediği, herkesin işinin, aşının olduğu ve münasebetiyle o devlette huzur, kalkınmanın olduğu bir anlayışı hakim kılacaktır toplumsal devlet. Biz toplumsal devleti de tekrar inşa etmek zorundayız. Beşerler fakir olabilirler, hiçbirimiz mal varlığı ile doğmadık. Giderken de bir şey götürmüyoruz. O vakit doğuş ile mevt ortasındaki tarihi, insanlık tarihini çok uygun bilmek ve kıymetlendirmek zorundayız. Gelirken bir şeyimiz yoktu, giderken bir şeyimiz yok. O vakit hırsımızı bir formuyla gem vurmak zorundayız.
Hem diyoruz ki koşusu açken tok yatan bizden değildir. Hoş mi, hoş; yanlışsız mu, evet yanlışsız. Komşusu açken tok yatan binlerce kişiyi görüyor muyuz, görüyoruz. Alkışlıyor muyuz, yeri geldiğinde alkışlıyoruz. Yanlışımız burada. Onları alkışlamayıp da yeri geldiğinde, ‘Milyonlarca işsiz var, buna çözüm üretmeniz lazım. Bu ülkede evladına pantolon alamadığı için intihar eden babalar var. Bizim bunlarla ilgilenmemiz lazım’ demiyoruz.
‘Devletin dini adalettir’ diyoruz, değil mi? Kainatın adalet üzerine inşa edildiğini biliyor muyuz? Adalet konusunda ne yapıyoruz biz. Ne yaptık adalet konusunda biz? Adaleti şayet inşa edemezseniz, toplumda hükümran kılamazsanız; ülkeye huzuru getiremezsiniz. İşin özü budur. Adalet birebir vakitte liyakat demektir. Tıpkı kökten geliyor bunlar. Sanki sahiden biz devletin idaresinde işi ehline veriyor muyuz? Şayet işi ehline vermiyorsak, devlet adaletle ve güzel yönetilmiyor demektir. Siz bankanın idare heyeti üyeliğine bankacılıkla ilgisi olmayan birisini, mesela bir arkeolog getirirseniz, arkeolog başımın üstüne onun vazifesi başka, yapar o işi. Lakin, ‘taş yerinde ağırdır’ diyoruz. Taş yerinde ağrırsa, arkeolog kendi alanında, finansçı kendi alanında misyon yapmalı. Bu devlette liyakat demektir.
“İNSANLAR BİZİM İNSAN OLDUĞUMUZU GÖRSÜNLER”
Siyasette hakikaten uygarca bir tartışma alanı ve yeri var mı Türkiye’de? Yok. Ben 1970’li yılları bilirim. Genel liderler çıkar televizyonlarda uygar beşerler üzere tartışırlardı. Gazeteciler soru sorarlardı, onlar da yanıt erirdi. Ne oldu da biz bu kadar geriye gittik, niye beşerler tartışmıyor?
Bir orta bakın, bir televizyoncu arkadaşım dedi ki ‘Biz bayramda röportaj yapmak istiyoruz, parti liderleri ile…’ Tamam dedim. ‘Bakın benim size bir önerim olsun, gidin bütün liderleri davet edin, bir Kurban Bayramı’nda, bir Ramazan Bayramı’nda çıkalım televizyona, böyle bir parkta olsun, her birimiz bir sandalyeye oturalım, masanın önünde de çaylarımız olsun, hiç siyasete girmeyelim, çocukluğumuz anlatalım, gençliğimizi anlatalım, nasıl evlendiğimizi anlatalım.’ ya beşerler bizim insan olduğumuzu görsünler, bilsinler.
Otobüs fiyatını belirleyen de içtiğiniz suyun fiyatını belirleyen de siyasettir. Uçağa bindiğiniz de biletin fiyatını belirleyen de kurduğunuz fabrikanın müsaadesini almak için başvurduğunu yer de siyasettir. Hasebiyle siyasetin ahlaklı tabanda büyümesini ve gelişmesini sağlamamız lazım. Yani ahlaki kuralları, etik bedellere kıymet vermemiz lazım. Kirli insanların siyasetten arınması lazım. Siyaset zenginleşme, köşeyi dönme aracı değildir. Siyasetin özü halka hesap vermektir.
Hesap verilmediği vakit, vatandaş da ödediği verginin hesabını sormadığı vakit demokrasi gelişmiyor. İşin öznesi budur. Demokrasiyi geliştirmek istiyorsak, her birimiz milletvekili geldiğinde sormalıyız. Bunu kaça yaptın? Bana hesap vermesi lazım. Ben yapmam bu saklıdır. Vatandaştan bilinmeyen bir şey olmaz, devletin sırrı değil ki o. Yapmışsın hastane, köprü başımın üstüne. Kimse niçin yaptın demiyor, kaça yaptın diye soruyoruz. Bunun karşılığını almak zorundayım. Bunu siyasetçi olarak sorduğumda ‘Vay köprüye, hastaneye karşı’. Değiliz arkadaş biz kaça yaptığını soruyoruz. Demokrasi ve vatandaş ismine soruyoruz.
Demokrasinin önünde kalın duvarlar var. Bu kalın duvarları kaldırmak milletin elindedir. Önümüzde seçimler olacak. Herkesin oyu benim başımın üstüne. Niçin oraya verdin, buraya vermedin; diye hayatımın hiçbir periyodunda bir suçlama yapmadım. Fakat artık geldiğimiz süreç sandığa giderken elimizi vicdanımıza koyup oy kullanma sürecidir. Artık Türkiye’nin yeni bir basamak kaydetmesi lazım. Hem demokrasi açısından hem iktisat açısından; yeni bir evre kaydetmesi lazım. Çin bizden geriydi, kişi başına gelirde; geldi bizi geçti. Bulgaristan geriydi, geldi bizi geçti. Allah aşkına bizi geçmeyen ülke var mı? En zeki insanlarımızın şu anda neredeyse tamamı şu anda yurt dışına gitti. Yüksek yetenek inşasını şu anda Türk siyasi sağlamak zorundadır. Yani bir toplumun en zekilerinin önündeki bütün mahzurları kaldırıp, onları üretim sürecinin içinde kıymetlendirmek zorundadır.
Niye gittim ben Amerika’ya? M.I.T.’ye, dünyanın bir numaralı üniversitesine niçin gittim? Vay efendim, ‘icazet almaya.’ Keşke oradaki bilim insanları bana müsaade verse, keşke. O beşerler; dünyanın tarihini, dünyanın geleceğini değiştiriyorlar.
Asla karamsar değilim. Bu ülkede, bu milletin ferasetine güveniyorum. Bugüne kadar CHP olarak eksikliklerimiz oldu mu, yanlışımız oldu mu? Dünya kadar. Yanlışımız da eksikliğimiz de oldu. Her şeyimiz oldu. Fakat size rahatlıkla şunu söyleyebilirim. Son 10 yılda siyasal partiler ortasında en büyük değişimi yaşayan parti CHP’dir. Halkın partisi olmuştur. Hiç kimsenin kimliği, inancı ve yaşam tarzı. Asla ve asla. Herkesin kimliği şerefidir, herkesin yaşam tarzına saygı gösterilir, her kesin inancı onun manevi dünyasının zenginliğidir. Biz sadece ve sadece o insan inancını nerede yerine getirmek istiyorsa, belediye başkanlarıma şunu söyledim ‘Bulunduğunuz beldede cami mi, kilise mi, havra mı, cemevi mi? İnsan nerede Allah’a ibadet etmek istiyorsa oraları tertemiz yapacaksınız’. Buna misal pek çok şeyi hayata geçireceğiz.
Allah nasip eder de millet ittifakı olarak iktidar olursak, Türkiye’nin 5 yıl içinde pek çok problemini kararlılık ve azimle aşacağını göreceksiniz. Bakın altı önder farklıyız, ancak demokrasi konusunda, insan hakları, adalet, devlette liyakat, millete hesap verme konusunda bütün bu bahislerde anlaştık.
Helalleşme… Çok kutuplaştık. Birbirimize farklı gözlerle bakmaya başladık. Bizim geçmişte yanılgılarımız oldu. Bu toplumun bir helalleşmeye muhtaçlığı var. Bir kucaklaşmaya gereksinimi var. Birbirimizi dinlemeye muhtaçlığımız var. Bunu yapmadığımız taktirde Türkiye’yi büyütemeyiz. Kaybeden, Türkiye ve bizim insanımız olur.”
